Onlangs stuitte ik op een adembenemende ontdekking midden in het groene hart van Brugge: een zeldzame wilde orchidee, verscholen in het gras. Een magisch moment, maar de identiteit van deze mysterieuze schoonheid bleef aanvankelijk een raadsel. Was het de bergnachtorchis of toch de welriekende nachtorchis? Beide soorten zijn zo verbluffend vergelijkbaar dat zelfs een doorgewinterde botanicus even zou twijfelen.
Thuis begon de zoektocht naar de waarheid. Met een beetje speurwerk onthulde zich het antwoord. De bergnachtorchis (Platanthera chlorantha) blijkt het spiegelbeeld te zijn van zijn tweelingbroer, de welriekende nachtorchis (Platanthera bifolia). Hun bleekwitte bloemen, elegant gevormd als engelen, trekken de aandacht met hun betoverende lijnen, versterkt door de lange lip en het indrukwekkende spoor dat vaak verloopt van wit naar bleek groen.
Het geheim om deze twee broers uit elkaar te houden zit in de subtiele details van hun helmhokjes, de bruine streepjes binnenin de bloem. Bij de welriekende nachtorchis lopen ze keurig evenwijdig, terwijl ze bij de bergnachtorchis een dramatisch verschil vertonen: bovenaan staan ze dicht bij elkaar en vormen ze naar beneden toe een uitwaaierende boog, als de voet van een berg. Dit ingenieuze ezelsbruggetje onthult hun identiteit en maakt de bergnachtorchis als een verborgen schat in het Brugse grasveld.
Op basis van dit cruciale kenmerk concludeerden we vol ontzag dat we inderdaad te maken hadden met de zeldzame bergnachtorchis.
De ontdekking van deze zeldzame orchidee in een ongebruikelijke locatie zoals Brugge onderstreept de waarde van biodiversiteit en de noodzaak tot bescherming van zeldzame planten en hun habitats. Het is een herinnering aan de verborgen wonderen van de natuur die zelfs in stedelijke gebieden kunnen opduiken.
Als u hem gaat zoeken… kijken mag, maar aankomen niet!